Laatste week Cardiff

Lieve iedereen,

Daar is ie dan! Mijn laatste blog over Cardiff. Inmiddels ben ik terug in Nederland geweest en nu alweer op pad namelijk met mama en Len in Brazilie!

Het weekend van 28 januari heb ik rustig aan gedaan en uitgerust van de bezoeken van de weekenden ervoor. Wel hebben Marleen en ik ons laatste weekend samen in Cardiff gevierd door uit eten te gaan bij een Indiaas restaurant.

De week erop was mijn laatste stage week. Maandag heb ik vroeg afgesproken met Sam om allemaal kleine dingen nog even af te ronden. Dinsdag en woensdag heb ik nog wat op stage rondgelopen en de laatste interviews gedaan. Donderdag mocht ik mee naar Marleen haar afscheidsluch van haar stageplek. Marleens moeder was inmiddels in Cardiff aangekomen op Marleen op te halen dus die ging ook gezellig mee lunchen. S avonds was er nog plek over in onze maag en in de Woodville en hebben we hier met het huis gegeten als afscheid voor Marleen. Vrijdag kwam Emmy aan: de nieuwe Nederlandse stagiaire bij Parc die Marleen haar kamer overneemt. Haar heb ik het huis laten zien en we hebben lekker gekletst oa over haar vuurdoop: ze had haar vlucht niet gehaald omdat EasyJet moeilijk deed. Lang leve KLM!

Zaterdag ben ik vroeg opgestaan om Bob uit te zwaaien. Echt jammer dat we ons leuke leventje in Cardiff voorbij is maar fijn dat ze gewoon in Groningen woont en ik me dus daar lekker door kan gaan met op haar bed in slaap vallen en haar chocola op te eten. Overdag ben ik met Emmy en Shelley naar de stad geweest en s nachts moesten we natuurlijk voor de laatste keer naar Live Lounge! Ik mis het nu al!

Maandag 6 feb was mijn laatste dag in Parc en had Sam een afscheidsluch voor mij geregeld, zo lief! Ook ben ik nog even langs iedereen gelopen en werd ik overladen met knuffels en complimentjes. De gevangenis kan best gezellig zijn! Wat heel leuk was, was dat deze dag Emmy haar eerste stage dag was. Hierdoor kreeg ik een soort dejavu van hoe het begin van mijn stage was en bedacht ik me weer even dat ik alle kleine dingen die nu zo normaal voor mij zijn, ook heb moeten leren.

Dinsdag was de dag van de grote uitdaging: 6 maanden in 35 kilo proppen. En ja, 35 kilo is veel, maar 6 maanden ook heel lang! Na een lange dag, geen mama en Marleen en meerdere moment van paniek was de missie gelukkig een soort van geslaagd. Shelley had voorgesteld om die avond samen te eten om mijn laatste avond te vieren, dit escaleerde gelukkig tot met het hele huis uit eten gaan bij Zi's. In dit Chinese restaurant kan ik nauwelijks de menu kaart lezen maar gelukkig kon ik Kenny en Grace inschakelen. Zij hebben voor de hele tafel verschillende curry's besteld die we lekker konden delen. Niet normaal lekker en gezellig, wat ga ik dit huis missen! Ook is onze groepsfoto vereeuwigd aan de Zi's wall of fame dus als ik over een tijdje terug ga naar Cardiff kan ik mijn bolle curry hoofdje weer even bewonderen.

Woensdag ben ik met 35 kilo (ok iets meer) weer naar huis gevlogen. Dit was nogal een uitdaging aangezien ik mijn leen telefoon bij Lisa had achtergelaten en dus onbereikbaar op pad ging. Er gingen al scenario's door mijn hoofd dat de bus niet zou komen opdagen, of ik mama niet op Schiphol kon vinden en ik daar dan zou staan met mijn dikke koffer en twee backpacks. Gelukkig ging alles voorspoedig en had de KLM vrouw zelfs genoeg medelijden met dit eenzame meisje om niets te zeggen van mijn extra bagage. Thuis was eigenlijk meteen alles weer normaal en S'avonds kreeg ik de leukste verrassing ooit: Karel, Inez en Len kwamen langs! Karel heeft (natuurlijk) heerlijk gekookt en we hebben een super leuke en ontspannen avond gehad samen.

Zo, mijn siësta hier in Salvador zit er weer op en wij gaan zo lekker lunchen dus hier moeten jullie het mee doen voor nu. Ik kreeg al wat vragen of ik mijn blog misschien niet een beetje uit kon rekken en Brasil mee kon pakken, als ik genoeg tijd kan vinden zal ik dit doen!

Liefs!

Week 20, 21 & 22

Lieve iedereen,

Daar was ik weer! Misschien wel mijn laatste blog vanuit Wales, want over 1,5 week vlieg ik weer terug!

Ik was gebleven bij maandag 9 januari. Deze week ben ik begonnen met het afronden van mijn werk op stage. Ook heb ik geprobeerd al wat dingen te regelen voor mijn scriptie maar dat gaat moeizaam over de mail, we leven immers ook in de tijd van jagen&verzamelen en niet van computers...

In het weekend kwam Evan even langs, hij moest voor een artikel voor school naar Swansea wat een uur verder op is, hoe toevallig! Met hem en Marleen heb ik een rustig weekend gehad met sushi en burgers als basis.

De week erna was weer een drukke maar leuke stageweek. Dinsdag was de leukste dag: met een aantal Travellers die Sam en ik geïnterviewd hadden, maakten we een advies film! Een voor een mochten ze voor de camera advies geven aan andere GRT-gevangenen in Parc over de mogelijkheden die er zijn. Heel grappig om te zien hoe zenuwachtig ze waren voor de camera, maar het ging goed en ik was super blij met iedereens inzet. Als bedankje had ik voor iedereen gevulde speculaas gemaakt wat erg goed beviel: you would make a good Traveller wife!'. Dus als ik na SJD geen baan vind, kan ik altijd nog in een trailer gaan wonen en de hele dag schoonmaken.. fijn! Haha.
Verder ben ik vrijdag met Marc en Phil naar een symposium geweest over Gypsy/Roma/Traveller art. Dit was erg leuk en zeker interessant voor mij omdat ik van kunst hou en door mijn onderzoek veel weet over deze groep. Het was vooral mooi om te zien hoe door de kunst de artiesten dingen aankaartte zoals tradities maar ook discriminatie. Het symposium was heel erg gericht op gelijkheid en veranderingen in de samenleving en dus eigenlijk relevant voor alle minderheden.

Toen ik thuis kwam van het symposium waren Vera en Hilde er al! Zooo leuk om ze te zien! Het was echt grappig dat ik aankwam en zij in al in mijn kamer waren. Op een bepaalde manier een hele surrealistische situatie maar na 5 minuten praten was het alsof er niets veranderd was en ze altijd hier geweest waren. 's Avonds zijn we naar het restaurant gegaan waarvan het belachelijk is dat hij niet meer in Groningen zit: de Wagamama. Hier hebben we lekker noodles geslurpt en bijgekletst. Hierna waren we nog niet uitgepraat dus hebben we een cider gedaan in een van de leukste pubs van Cardiff.

Zaterdag zijn we met de trein naar Barry Island gegaan: een mooi strand waar je lekker kan wandelen en waar schattige cafeetjes zijn. Ik was hier nog nooit geweest (shame on me) maar wou er altijd nog een keer heen, super leuk dus dat Veer en Hil er ook heen wouden! We hebben lekker over het strand gewandeld en uitgebreid geluncht (het zou verplicht moeten zijn dat je ook na je lunch een toetje eet!) in een leuk strandtentje.
's Avonds zijn we uit eten geweest bij Woodville, het kan natuurlijk niet zo zijn dat er bezoek langs komt die deze pub niet van binnen heeft gezien. En hierna gingen we naar Live Lounge! Dit is mijn favo club in Cardiff waar ik vaker heen ga en die ik mee neem naar Nederland omdat ik hem simpelweg niet kan missen. Tot 12u is er live muziek van goede bandjes, hierna gaat de goede muziek door maar dan over de speakers. Ik kan het denk ik veroorloven om zo vaak burgers te eten bij Woodville omdat ik tijdens een nachtje Live Lounge minstens 3000 calorien verbrand door fanatiek mee te dansen en zingen met Oasis en The Killers.
Zondag hebben we een beetje uitgeslapen en ontbeten bij Stag, weer zo'n plek die ik erg ga missen! Hierna heb ik de meiden weer naar de bus gebracht. Het weekend ging veel te snel en ik heb nu alweer zin om jullie in Nederland te zien!

De week erop draaide om de Nederlandse delegatie met belangrijke mensen die langs kwam: burgemeesters, mensen van het ministerie van V&J en managers van relevantie organisaties die kwamen kijken naar het werk van Parc mbt Family Approach. Of wij misschien ook wat wouden presenteren over onze stage en onderzoeken.. ja hoor! Helemaal niet eng! Gelukkig ging de presentatie goed en was de rest van de dag ook geslaagd. Ik heb veel vragen kunnen beantwoorden en met veel mensen gepraat, lekker in het Nederlands. Wel schrok ik een beetje van onze Nederlandse cultuur: wat een kritisch en negatief volk zijn wij zeg.. pfoe. Waarom niet een keer iets niet overdenken, ergens 100% voor gaan, je hart volgen en als je op je bek gaat zie je dan wel weer hoe je het oplost.
Verder heb ik gister mijn hele onderzoek afgerond en opgestuurd: best wel trots!

Ook heb ik vast wat andere dingen geregeld omdat ik het niet langer aan kon om geen plan te hebben voor als ik terug ga (toch nog meer werken aan mn flexibiliteit blijkbaar), dus: ik vlieg woensdag 8 feb terug! Dan kan ik de dagen ervoor de nieuwe stagiair nog even rondleiden maar verlies ik niet al te veel tijd voor mijn scriptie. Verder heb ik mijn kamer verhuurd dus krijg ik een deel van mijn huur terug omdat ik februari al had betaald (yay gratis geld). En de eerste afspraken gemaakt zoals mijn mooie paspoort met 1000 stempels inleveren voor een nieuwe zodat ik naar Brasil kan. Dus al iets minder gestrest!

Verder ben ik nog even aan het genieten van de laatste dingen hier zoals dat het hier toch de hele winter 5 graden warmer is dan in Nederland en dat er een Urban Outfitters, All Saints en Topshop is. Het verschilt een beetje per dag hoeveel ik zin heb om terug te gaan naar Nederland.. eigenlijk ben ik net een beetje een gevangene die vrij komt, ik heb heel veel zin om tijd door te brengen met jullie allemaal maar mijn leven hier is wel makkelijk, en als ik thuis ben moet ik weer dingen regelen zoals een kamer en bijbaan...

Anyways, ik ga nog even genieten en zie jullie over minder dan 2 weken weer!

Liefs, Soof

Week 17, 18 en 19

Lieve iedereen,

Het is alweer 2017 en voor mij betekend dat dat het nu een kwestie is van weken in plaats van maanden. Over vier weken ben ik namelijk weer thuis!

Ik was gebleven bij woensdag 21 december. Ik was eindelijk weer beter dus heb deze dag en donderdag nog even flink wat interviews en ander werk gedaan. Ik ben nu bijna klaar met het onderzoek voor Gypsy/Roma/Irish Traveller gevangenen en bezig met het opschrijven van aanbevelingen.

Het was wel fijn dat ik nog even veel heb kunnen doen want hierdoor kon ik extra genieten van ... Londen! Vrijdag ochtend namen Bob (Marleen dus) en ik de bus en kwamen eind van de middag aan in onze Airbnb in Camden. Na de schok te hebben verwerkt dat we blijkbaar één mini kamer met z'n vieren deelden ipv twee kamers, aten we een broodje en wachten we even tot mama en Len er waren. Het was zo leuk om ze weer te zien! Het is echt grappig dat je elkaar maanden niet kan zien maar het zo 'gewoon' voelt om dan weer samen te zijn, of niets veranderd is. 's Avonds hebben we lekker bijgekletst en tapas gegeten om de hoek.

Zaterdag zijn we naar de Borough Markets geweest. Een van mijn favoriete plekken in London (probably because there is food involved..). Hier hebben we wat inkopen gedaan voor ons mini kerstdiner en lekker geluncht. Hierna moesten we natuurlijk doet wat iedereen met kerst in Londen doet: naar Winter Wonderland in Hyde Park! Het was echt gezellig met super veel kraampjes en veel groter dan ik had verwacht. Er was zelfs een deel met achtbanen en andere attracties.

Zondag was het Eerste Kersdag en was alles dicht. Het was mooi weer dus we zijn naar Primrose Hill gelopen. Een prachtig klein park op een heuvel (goh, hill) met uitzicht over de hele stad. Hierna zijn we naar huis gegaan om het voorgerecht van ons kerstdiner als lunch te eten aangezien alle winkels en restaurants dicht waren. Eind van de middag zijn we helemaal naar de stad gelopen om de prachtige lichtjes te bekijken. Dit was voor mij echt een Bucketlist-ding en het was dan ook niet gezond hoe enthausiast ik werd van die paar lichtjes. 's Avonds hebben Marleen en ik thuis een mini kerstdiner 'gekookt' (lees: zonder wok/koekepan worstjes bakken, aardappels aan laten branden -ja wist ook niet dat dat kon- en het brandalarm af laten gaan). Hierna hebben we onze mini kamer opnieuw ingericht zodat we met bed als stoelen aan tafel konden eten, lekker in mijn sportlegging (daar zijn ze immers voor gemaakt). Dit klinkt misschien als een redelijk verlept diner maar ik heb niet normaal erg genoten, het was zo fijn om iedereen samen te hebben en het was enorm gezellig.

Maandag zijn we naar Camden markets geweest, die waren lekker om de hoek. Hier natuurlijk ontbeten met Pad Thai (staat hoog op mijn lievelingseten-lijst) en wat nieuwe zilveren ringetjes voor in mijn oren gescoord. Natuurlijk ook nog even naar de rare Cyber winkel geweest om glow in the dark eyeliner te halen voor oud&nieuw en glitters voor in Len's baard, yay! 's Avonds zijn we naar Covent Garden geweest om bij de Five Guys te eten en nog even lekker rond te lopen.

Dinsdag was het alweer tijd om afscheid te nemen. Dit was wel even stom omdat ik het zeker nog 100 dagen had volgehouden met z'n vieren in een mini kamer en het brandalarm op de achtergrond. Het slaat nergens op dat je kerst verplicht met familie moet vieren maar aangezien Len en mama de leuke mensen ooit zijn, zou ik toch niet anders willen.

Woensdag en donderdag begon het echte leven weer: back to work. Bijna iedereen was nog op vakantie dus ik voelde me wel een beetje een strijder; als stagiair als enige op werk. Vrijdag heb ik thuis gewerkt en zaterdag was het weer tijd voor wat leuks:

Marleen en ik (ja het wordt een beetje eng hoeveel ik met haar om ga he? Vind ik zelf ook hoor... haha) ging namelijk een weekendje naar Bristol! Overdag hebben we een streetart tour gedaan die echt geweldig was. Niet alleen is Bristol de geboorteplaats van Banksy maar de hele stad is versierd met prachige kunst. Het blijft een mooi idee om kunst te laten zien daar waar het voor iedereen toegankelijk is, zeker als het maatschappelijke boodschappen brengt die de media niet geeft. Beetje jammer dat dit illegaal is...
Eind van de middag hebben we lekker uitgerust en top2000 geluisterd in een van de fijnste Airbnb's ooit (laat het weten als je ooit naar Bristol gaat, dan geef ik m door!). Bristol is trouwens echt een leuke stad, wat linkser en stadser dan Cardiff. 's Nachts zijn we voor oud&nieuw naar een dik techno feest gegaan. Glow in the dark eyeliner op en dansend het nieuwe jaar in!

Zondag ochtend zijn we vroeg door de regen (langs de Pret voor thee en carrotcake) weer naar de bus gelopen om naar huis te gaan.

Maandag 2 januari was hier ook nog een vrije dag wat super fijn was. Kon ik me weer even orienteren op stage.
Dinsdag, woensdag en donderdag ben ik weer aan het werk gegaan. Vrijdag (gister) moest ik eigenlijk ook werken maar mijn lichaam zij dat ie nog in vakantie modes was, en men stelt dat je altijd naar je lichaam moet luisteren..

Vandaag was mijn dag net zo onproductief als gister behalve dat ik oprecht van plan ben zo een wasje te draaien, en ik nu dit blog aan het typen ben.

Verder ben ik vooral aan het stressen voor mijn scriptie en andere dingen die ik moet doen als ik thuis ben zoals een nieuw bijbaantje en huis zoeken. Het is maar goed dat ik jullie zo mis, anders bleef ik voor altijd weg :').

Over twee weken komen Veer en Hil waar ik suuuper veel zin in heb, daarna heb ik alweer mijn laatste twee weken stage en dan is de tijd eindelijk daar dat ik een broodje worst met saus van de Hema kan eten terwijl ik over de Vismarkt fiets, heerlijk!

Snel meer, liefs uit Cardiff

Week 14, 15 & 16

Lieve iedereen,

Nog even een laatste blog voor kerst want ik loop natuurlijk weer behoorlijk achter!

Maandag 28 november (zo verwarrend dat je maanden in het NL niet met een hoofdletter schrijft!) was de laatste keer Scouts. Dit vond ik echt even jammer want het was altijd zo gezellig met de kinderen en het was meteen een eerste soort afscheid hier. Gelukkig duurt het nog een dikke maand voordat ik afscheid moet nemen van de rest!

Dinsdag was er een presentatie omdat het programma Fathers Inside tot een eind was gelopen. De vaders deden een soort toneelstuk voor hun gezinnen wat hilarisch was. Ik denk dat sommige een mooie carriere als kartonnen boom te wachten staat als ze vrij zijn.

Woensdag heb ik 's ochtends interviews gedaan voor het onderzoek en 's middags geholpen met cake decorating (geen idee waarom ze mij daarbij hebben ingedeeld) voor de kinders. T blijft wel gek hoe je het ene moment over vreselijke crimes in de krant leest die gevangenen zijn begaan en het volgende moment met hun baby in je armen staat...

Donderdag heb ik thuis gewerkt. Vrijdag was een leuke dag want toen ging ik naar een open gevangenis! De persoon die we zouden interviewen hier was er niet dus dat was een beetje jammer, maar wel leuk om een keer wat heel anders te zien.

Zaterdag was weer een leuke dag: kerst met het huis! Veel van mijn huisgenootjes gaan naar thuisthuis voor kerst dus moesten we kerst met het huis een beetje vroeg vieren. We hadden het meest geweldige concept: iedereen kookt iets uit zijn thuisland! Verder hebben we ook nog secret Santa gedaan: geloot en een klein cadeautje gekocht. 's Middags hebben we het hele huis versierd met lichtjes en 's avonds dus lekker gegeten: Franse hapjes, Indiase curry, Maleisische curry, Welsh stew en Nederlandse gevulde speculaas! 's Nachts zijn we met het hele huis uit geweest.
Zondag hebben we uitgeslapen en pepernoten gebakken om nog even in de feest stemming te blijven.

De volgende week was ik een beetje ziekjes, ik heb nog wat intervies gedaan op werk maar ben ook een paar dagen thuis gebleven. Het weekend van 10 december was het saaiste weekend ooit want ik heb vooral geprobeert uit te rusten. Wel heb ik eindelijk Stranger Things op Netflix uitgekeken, aanrader als je van scifi houdt!
Ook zijn Marleen en ik dit weekend met onze 'een week zonder suiker challenge' begonnen. Niet om af te vallen ofzo maar gewoon om even te realiseren hoeveel suiker overal wel niet in zit. Je denkt waarschijnlijk: dat betekend voor jou alleen een week zonder chocola. Maar suiker zit dus ook in alle koolhydraten en zelfs in dingen als veel fruit, peas, champignons, sommige thee en bouillon. Nog best lastig dus! Maar.. (spoiler alert) het is ons een hele week gelukt!

Maandag vond ik dat ik wel weer kon werken en ben ik met Sam naar een Traveller vrouw gegaan om haar te interviewen, op een echte Traveller site! Echt heel bijzonder omdat je hier niet zo snel komt. Het was echt leuk om te zien hoe niet normaal netjes het huis er uit zag en hoe open de vrouwen waren.

Dinsdag ben ik 's ochtends naar Parc geweest voor Fire Fighter day met de kinderen maar ik had zoveel keelpijn dat ik 's middags naar huis ben gegaan. Woensdag ben ik even langs de huisarts geweest, waar ze het heel lastig vonden dat ik hier niet vandaan kwam. 'So are you born here? Are you not a UK resident? So where are you from? Why are you here? .. Are you sure you are not born here?'. Ik had blijkbaar keelontsteking, heb wat medicijnen gekregen en het advies om 7-10 dagen rust te houden.. :O lang. Donderdag en vrijdag ben ik dus braaf ik bed gebleven.

Zaterdag waren Marleens ouders hier en hadden we afgesproken om naar Marleens manager te gaan. Dit wou ik niet overslaan en ik verveelde me dood dus ik ben toch mee gegaan. Geen spijt want we kregen een niet normaal uitgebreide lunch en hun tuin was het strand!

Zondag was Marleen jarig en voelde ik me gelukkig al goed genoeg om enorm veel chocolade taart te eten en mee uit eten te gaan (ineens weer totaal vergeten wat ik net had geleerd over suiker).

Gister en vandaag heb ik thuis gewerkt en voel ik me gelukkig weer wat beter. En vrijdag ga ik lekker met Marleen naar Londen om mama en Len daar te meeten! Kan niet wachten!

Snel meer,

Liefs uit Cardiff

Week 11,12&13

Lieve iedereen,

Inmiddels ben ik alweer over de helft van mijn tijd hier! Wat ik de afgelopen weken gedaan heb:
Maandag 7 november begon weer een nieuwe stageweek. Ik mocht heerlijk om 5.00 opstaan maar wel met een leuke reden: we mochten het programma Fathers Inside bijwonen. Dit is een praatgroep (ja een beetje zoals op tv) voor vaders in de gevangenis. Deze ochtend ging het over de Bibliotheek en over hoe belangrijk lezen voor kinderen is, super interessant. Eind van de middag mochten we nog een programma bijwonen: Homeworkclub.
Dinsdag,woensdag en donderdagheb ik interviews gehouden en vragenlijsten voor mijn Traveller onderzoekje aangepast. Ook heb ik geskyped met een hele trotse stagebegeleider in Nederland (hoe lief).
Vrijdag heb ik begin van de middag een vriendin van Marleen (Annika) van de bus gehaald. Marleen was aan het werk dus had zelf geen tijd. Ik had Annika nog nooit eerder gezien maar we hadden best veel gemeen (zoals in Cambodia reizen) dus ik heb gezellig al kletsend haar een rondleiding door Cardiff gegeven. Eind van de middag kwam mijn leuke bezoek: Mijke! Na met liefde pepernoten en Tony's in ontvangst te nemen, hebben we met Bob (Marleen > Marly > Bob Marly > Bob) en Annika ons volgestopt met burgers bij onze huispub.
Zaterdag gingen Mijk en ik een dagje weg en wel naar de Big Pit! Cardiff is 'groot' geworden door kolenmijnen en The Big Pit is zo'n mijn. We kregen een rondleiding in de mijn door iemand die hier vroeger zelf werkte. Met een hoofdlampje of bukkend door een mijn lopen, weer eens wat anders dan een standaard museum! 's Avonds hebben we een drankje gedaan met het huis en zijn we met Bob en Annika uit gegaan.
Zondag heb ik Mijke Cardiff laten zien, oftewijl: Pret, Queen Street en Coco Gelato

De week van 14 november was weer 'another' stageweek, met Scouts, Fathers Inside en research.
Het enige wat ik vrijdag, zaterdag en zondag op de planning had was dit blog schrijven ... niet helemaal gelukt dus. Wel ben ik zaterdag met Bob en Lisa naar de pub geweest om rugby te kijken. 's Avonds ben ik nog met Marleen uit eten geweest bij een heel goed Libanees restaurant. Zondag was mijn Skype-dagje waarop ik een aantal van jullie weer even gezellig heb gesproken

Afgelopen week op stage was erg leuk omdat ik eindelijk met mijn Traveller interviews kon beginnen! Ik heb vier jongens geinterviewd die allemaal erg open en 'talkative' waren. Een van de redenen hiervoor is denk ik dat ik de meeste jongens wel eerder had gesproken bij programma's. 'Oh an interview with Sofie? Yea sure, I know Soof'. Haha.

En het leukste van afgelopen week? Ik mocht donderdag een dagje vrij om een weekendje weg te gaan! Woensdag nacht gingen de wekker van Marleen en mij lekker op tijd (4.00) om te bus te pakken naar ... Manchester! Hier kwamen we donderdag om 11.00 aan. Na in te checken in onze Airbnb hadden we nog genoeg energie over om de stad te leren kennen. Mooie gebouwen zoals de oude bieb en kerstmarkt met Dutch pepernoten and speculaas, yum! Ook hebben we in het geweldige China Town gegeten, met plaatsvervangende schaamte voor andere Nederlanders. Achja Nederlanders, eigenlijk heeft Den Haag natuurlijk zijn eigen cultuur. 'So, yes doe ons maarehh some loepiaatjes, ja lekker en bottle droge witte wijn. Number? Hoeso nou weer number ik seg toch loempia. Dese mensen spreken ook geen Engels he, mot alles herhale'.

's Avonds was het zo ver, de eigenlijke reden van ons bezoek: naar Manchester - Feyenoord!! Zo'n grote voetbalfan ben ik niet maar ik kan je vertellen dat het een hele ervaring is om in een enorm stadium te juichen (en huilen, boehh Feyenoord) met honderden anderen.

Vrijdag hebben we weer een dagje van Manchester kunnen genieten. We zijn naar het cultural centre geweest met o.a. een geweldig Craft & Design Centre, streetart en leuke winkels. Ook hebben we een beetje van de materealistische Black Friday gekte mee mogen maken: ugh disgusting. 's Avonds hebben we 'thuis' gezellig soep gemaakt een een film gekeken.

Zaterdag (gister) was weer een geweldige dag: een dagje Liverpool! Dit is maar 40 minuten met de trein vanaf Manchester dus why not. Hier zijn we door de stad gelopen naar de beroemde Albert Docks om natuurlijk de The Beatles Story te bezoeken. Echt een van de beste musea ooit: je kon zelfs in een yellow submarine met uitzicht op ECHTE vissen! Wat wil je nog meer. Hierna zijn we verplicht een saaie kunst tentoonstelling doorgerent omdat we dachten dat dit het International Slavery Museum was en uiteindelijk toch nog bij het juiste museum geeindigd. 's Avonds zijn we in Manchester uit eten geweest bij Gorilla, en suuuper leuke beetje alternatieve tent.

Vandaag moesten we weer vroeg op om 5 uur terug te reizen, goed te doen. Ik zou Manchester als stad echt aanraden. Het is groter dan het dorpje Cardiff maar niet zo onpersoonlijk groot als Londen. Ook is het wat alternatiever en cultureler, echt een leuke stad.

Zo, met dit lange blog kunnen jullie vast weer even vooruit. En blijf vooral (hier/op de app/waar dan ook) reageren want ik vind het ontzettend lief om te lezen dat jullie zo meeleven!

Liefs van Sofie!

Week 9&10

Lieve iedereen,

Ik ben hier alweer 10 weken! Volgens mij zit ik volgende week zelfs al op de helft van mijn tijd hier. Ergens wel leuk maar ik moet nog zo veel dingen doen!

Ik was gebleven bij maandag 24 oktober. Toch even wennen om wakker te worden zonder mama naast me, na een week leek het al vanzelfsprekend dat ze hier woonde. Gelukkig had ik weer een leuke week op stage met oa een Halloween feestje in de gevangenis voor de kinderen en een dagje met Barnardo's mee bowlen met gezinnen waarvan de vader in Parc zit. Dat is nog eens werk! Nog leuker dat het bowl-dagje inclusief gesprekken met collega's over Nederland was:'Ohh, so Holland and The Netherlands are the same? And you speak Dutch? And does the Netherlands have any coast? Or is it not near an ocean?' Ook heb ik een sociaal werker ontmoet met sleutels en wat tijd over die mij wel wil helpen met interviews doen dus dat is ideaal.
Vrijdag avond ben ik met Marleen naar de film Inferno geweest. Wel oke actiefilm waar Tom Hanks weer eens stoer doet, wel erg leuk dat de film afspeelde in Florence, Venetie en Istanbul. Hierdoor herkende ik alles omdat ik (verwend kind) in al deze steden ben geweest.

Zaterdag heb ik overdag wat tickets geboekt voor Londen, Manchester en Bristol (wordt vervolgd) .'s Avonds was het Halloween dus hebben Marleen en ik ons een beetje bescheiden verkleed en zijn de stad in gegaan. Echt leuk om te zien hoe fanatiek iedereen hier is met Halloween: in elke club lopen mensen verkleed rond, ookal is daar geen Halloween party. En veel meisjes verkleed als .. hoer? want wat ze in Mean Girls zeggen is wel een beetje waar: 'In the real world, Halloween is when kids dress up in costumes and beg for candy. In Girl World, Halloween is the one day a year when a girl can dress up like a total slut and no other girls can say anything else about it'.

Zondag hebben we onze Halloween ptss verwerkt door het eten van sushi (en behaarde harde boontjes waarvan bleek dat je alleen de peas binnen in hoort te eten.. oops) Liefde voor ronddraai tafel sushi bars!

Afgelopen week was een nóg leukere week op stage. Maandag mocht ik met een nieuw project beginnen: het maken van een boekje met informatie voor Gypsy/Roma/Irish Traveller gevangenen. Wat ik in het boekje zet en hoe ik dit ga vormgeven mag ik zelf bedenken dus dat is een leuke challenge. Dinsdag en woensdag heb ik weer interviews gehouden. Dit vind ik echt interessant omdat je veel te weten komt over het leven van de gevangenen. Iedereen is over het algemeen heel open dus vaak loopt het interview uit tot een interessant gesprek.
Donderdag mocht ik thuis aan mijn onderzoek werken. Ideaal wat dit scheelt mij ongeveer 100 uur reistijd aangezien de prison in the middle of nowhere is.
Vrijdag heb ik voor school gewerkt en 's avonds geskyped met een meisje dat na ons bij Parc stage wil gaan lopen

Gister was de perfecte dag om in Wales te zijn: Wales tegen Australie football game en bomfire night. Overdag gingen we met het huis naar de pub om de footy te kijken. Ik in mijn Australische shirt als enige blije persoon in de pub omdat Australie natuurlijk dik gewonnen heeft. Sorry Wales, maar Australie is toch wel mijn landje. Of the Welsh people dit een beetje konden waarderen? Ja zeker. Mensen hier zijn heel aardig en kunnen overal wel om lachen. Bovendien hoort dat ook een beetje bij rugby. Football is being kind on the field and fight off the field, rugby is fight on the field and being kind off the field. Prima sport dus, waarom kennen wij dit in Nederland niet?
Na de game mijn overwinning bestempeld met een hamburger en wat schrikwekkende Welsh taferelen mogen meemaken, lees: vrouwen van 50 in korte rokjes en een voetbal shirt die dronken 'like a virgin' karaoke-en. 't Is maar wat je leuk vindt ...
Hierna door naar bomfire night. Eigenlijk nog steeds geen idee wat dit voor feestdag is.. zal wel weer iets met jezus of oorlog ofzo zijn, achja: vuurwerk!! Leuk detail: mensen betalen 10 pond om vuurwerk te kijken vanuit het park.. vuurwerk... die de lucht in wordt geschoten ... en je dus vanaf elke plek in de hele stad kan zien.

Vandaag heb ik uitgerust, een lekkere gezonde bananacake gebakken en een meal prep gemaakt voor de rest van de week. Ja, prep = preparation > iedereen praat hier in afkortingen: Fab! Jel! Veg! Net heb ik nog met Marleen de docu 13TH op Netflix gekeken. Ik weet niet of die ook op de Nederlandse netflix staat maar het is echt een aanrader! Gaat over slavernij en criminalisering. Dus als je ook geen leven hebt in het weekend: kijken!

Ik ga zo maar eens slapen want ik moet morgen om 5 (nee geen typefout) uur opstaan. Eind van de week komt Mijke langs dus daar heb ik suuuper veel zin in! En hopelijk heb ik jullie daarna ook wat meer spannende dingen te vertellen dan standaard leven op stage en slapen, films en eten in de weekenden.

Liefs van Soof

6, 7&8

Lieve iedereen,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik geschreven heb en dat komt natuurlijk niet door mij maar door mama die de afgelopen week mijn full attention heeft gekregen want ze was hier!

Ik was gebleven bij donderdag 6 oktober. Deze dag ontmoette ik dan eindelijk (na 4 mislukte pogingen) de onderzoeker die ik mag helpen met het uitvoeren van het onderzoek. 's Ochtends legde ze me uit dat het een groot onderzoek is over de relatie van gevangenen met hun gezin. Voor dit onderzoek moeten ongeveer 80 gedetineerden 2x geinterviewd worden, en hier mag ik mee helpen. Eind van de middag mocht ik mee kijken hoe de onderzoeker twee interviews deed. 'And now you can do you by yourself, right?' ohohh...

Vrijdag heb ik thuis wat schoolopdrachten afgemaakt. Eind van de middag heb ik nog een enorme chocoladetaart gebakken voor een huisgenootje die jarig was (totaal geen eigenbelang). Savonds hebben we zijn verjaardag gevierd met het huis en de taart opgegeten.

Zaterdag hadden Marleen en ik en cultureel dagje en zijn we naar Caerphilly caste geweest. Een heel mooi kasteel omringd door water.

Zondag hebben we vooral gechilled en heb ik in een caribbean restaurant het lekkerste 'cookie dough' toetje ooit gegeten: een warme cookie ter grootte van mn hoofd, van buiten knapperig en binnen deegig, met ijs!

Maandag mocht ik op stage de 'bathing babies inervention' bijwonen. Dit is een speciaal soort bezoek in een aparte ruimte met badjes waar de moeders de gedetineerde vaders hun baby leren badderen. 'Bijzonder' is een beetje een kut woord maar het was wel .. bijzonder. Eind van de middag mochten we helpen met Scouts. Hier worden de kinderen van gedetineerden in de gevangenis vermaakt met spelletjes zodat mama en papa even privé tijd hebben

Dinsdag heb ik 's ochtends de interviews voorbereid en smiddag voor het eerst helemaal zelf interviews gehouden! Ik vond het echt wel spannend maar het ging gelukkig prima. Het is aan de ene kant heel makkelijk omdat je gewoon een aantal vragenlijsten door moet gaan maar het kan soms wel lastig zijn omdat de vragen heel persoonlijk zijn en de andere prisoners op de wing zich vervelen en allemaal dingen aan je gaan vragen.
's Avonds heb ik weer gedanst, toch wel even fijn zo'n positieve omgeving.

Woensdag en donderdag heb ik zelf nog meer interviews gehouden en in het systeem gezocht naar meer gevangenen die geschikt zijn om geinterviewd te worden.
Donderdag avond was er een groot feest voor alle internationale studenten in Cardiff dus daar moesten de Woodys (ons huis) natuurlijk bij aanwezig zijn!

Vrijdag was het zover: mama kwam langs! Eind van de middag kwam ze aan in Cardiff en ze moest natuurlijk meteen geintroduceert worden aan 'onze' pub (en krulpatat met bacon en gesmolten kaas).

Zaterdag begon de grote Cardiff rondleiding. We zijn eerst naar Cardiff castle geweest wat enorm en prachtig was. Het is echt een bijzonder kasteel omdat hij uit verschillende stijlen bestaat. Ook is er vanaf de top een mooi uitzicht over de stad. Hierna moest natuurlijk het nodige geshopt worden in de winkels die we in Groningen niet hebben, lees: All Saints en Urban Outfitters!!

Zondag hebben we door het park gelopen en hier in de zon geluncht. Hierna hebben we de boot genomen naar Cardiff bay, heel origineel maar blijft leuk.

Maandag zijn we met Marleen naar Brecon Beacon national park geweest om de sugar loaf berg (bijna helemaal) te beklimmen. 17 kilometer, 2400 stappen en 70 'verdiepingen'! Hierna mochten we onszelf belonen door een dikke burger te eten bij een prachtige pub, prachtig omdat het gebouw vroeger een theater was. Ook nog even als echte Nederlanders gezeurd omdat er geen avocado was en hier 2 toetjes en 3 drankjes voor gekregen, lekker gierig.

Dinsdag mocht mama mee naar stage was super leuk was. 's Ochtends kreeg ze een enorme rondleiding van John (mijn begeleider) door het hele gebouw. Hij sloofde zich erg uit want we zijn zelfs op plekken geweest die ik nog niet eerder had gezien zoals closed visits en de bieb. Eind van de middag was er een 'teacher event'. Hier kwamen een aantal leraren van de kinderen de gevangenis is om een soort ouderavond te houden zodat de vader er ook bij kon zijn. Voor mam natuurlijk erg interessant om te zien! Ik vond het misschien nog wel het leukst dat ik de plekken kon laten zien waar ik vaak zit te werken en dat mama mijn collegas kon ontmoeten. Ook was het wel even fijn dat mama de frustratie kon voelen die je krijgt als je zelf geen sleutels hebt. Voelt kut he als je zo afhankelijk bent? Haha.

Woensdag had ik weer vrij voor mama. Het was lekker weer dus we zijn naar en door de stad gelopen. Eind van de middag zijn we naar een gratis repetitie van de nationale dance company in het Millenium Centre geweest. Ik vond dit misschien nog wel leuker om te zien dan een gewone voorstelling aangezien je ziet hoeveel de dansers leren en hoe weinig daarvan uiteindelijk in het stuk komt, hoe hard ze werken en hoe ze communiceren met de choreograaf. Hierna hebben we lekker bij de Wagamama gegeten.

Donderdag ben ik wel naar stage geweest maar hier heb ik zeker geen spijt van want het was een van de leukste dagen tot nu toe! Namelijk 'fire fighter for a day' dag. Hier leren een aantal geselecteerde gevangenen 's ochtends de gevaren van rijden in combi met alcohol, smsen, slaap en snelheid. We mochten oa met een virtual reality bril een car crash meemaken wat niet echt aangenaam was maar ik denk wel leerzaam (weet ik ook nog niet zeker eigenlijk). 's Middags was het leuke deel. We mochten naar buiten om teamwork spellen te doen met knappe brandweermannen in mooie brandweerman pakken. Het was echt gezellig en je vergat even dat we in een gevangenis waren. En aan het eind van de dag mochten we zelfs even met de brandweerslang spuiten, wat wil een kind als ik nog meer. 's Avonds zijn we met Marc uit eten geweest voor zijn verjaardag.

Net toen ik dacht dat donderdag geweldig was, was daar vrijdag. Vrijdag gingen mama en ik naar Rhossili beach. Dit strand staat in de top 10 van mooiste stranden in de wereld and I see why. Het is een enorm strand omringd door cliffen, bergen, zandduinen en bossen. 's Middags hebben we een mooie wandeling gemaakt over een berg voor mooi uitzicht en zijn we over het strand weer terug gelopen. Het weer was niet normaal perfect. Stralende zon, niet te warm, niet te koud, geen druppel regen. Na fish & chips hebben we 's nachts lekker geslapen in onze KAMER MET ZEEZICHT.

Zaterdag ochtend hebben we de bekende Wormshead wandeling gemaakt. Ook weer een prachtige wandeling, dit keer met uitzicht op enorme Griekse .. oh nee .. Welsh kliffen. Hierna was het weer tijd om naar huis te gaan. Wat een heerlijk ontspannen weekendje weg!

Vandaag was het dan tijd om weer doei te zeggen tegen mama, maar ik zie haar met kerst! Waarschijnlijk in ... LONDEN!

Foto's van deze mooie weken houden jullie even te goed, zondag blijft zondag dus nu even geen zin haha.

Volgende week is het Halloween, de week daarna een belangrijke rugby dag en de week daarna komt Mijke dus snel meer!

Liefs uit Cardiff

Week 4&5

Lieve iedereen,

Het duurde even maar hij is er weer: een nieuw blog! Heel erg bedankt voor jullie lieve reacties tot nu toe, goed om te horen dat jullie het zo leuk vinden om te lezen!

De week van 19 september was mijn derde stageweek. Deze week had ik eigenlijk met mijn project moeten beginnen maar dit liep natuurlijk weer anders in dit luie land. Om met mijn project te beginnen moet ik met de vrouw afspreken die op het moment met het project bezig is. Nadat ze eindelijk reageerde op mijn mail hebben we twee keer een afspraak gemaakt maar die heeft ze beide keren vlak van tevoren afgezegd. Ik weet nog steeds niet of ze onbetrouwbaar of gewoon niet Nederlands is ... Ook andere dingen duren lang, puur omdat het een gevangenis is. Ik heb bijvoorbeeld nog geen account op de computer omdat hiervoor eerst een uitgebreide check door security nodig is. Ik weet in ieder geval wel dat mijn leerdoel 'flexibel zijn in mijn planning' nu al gehaald is, puur omdat ik geen keuze heb.
Onze begeleider is een van de managers dus die heeft ook lang niet altijd tijd voor Marc en mij. Gelukkig kunnen we vaak meelopen met de meiden van de Parc Supporting Families desk. Deze week hebben we dus wel weer leuke dingen gezien zoals een 'baby's first visit'. Dit is de eerste ontmoeting van vader en kind als vader in Parc zat toen het kindje geboren werd, zeker indrukwekkend.
Ook zijn we een paar keer mee gaan sporten. Tijdens lunchtijd is de gym van de gevangenen leeg zodat de medewerkers hier gratis kunnen sporten. Dit is ideaal want het is misschien nog wel beter dan een sportschool. En wat moet je anders als je elke dag van 12 tot 14 pauze hebt (not even kidding!).

Vrijdag hebben we ook gewerkt omdat het Charity day was. Op deze dag kregen we informatie over een goed doel die kinderen van gevangenen in Kenia helpt. Na de presentatie mochten die geselecteerde families, ook de vaders, 'vrij rondlopen' om te knutselen, spelletjes te spelen en mooie dingetjes uit Kenia te kopen voor het goede doel. Het was echt mooi om te zien hoe vrolijk de kinderen waren en dat ze samen met hun vader konden spelen.
Wat me hier echt opvalt bij dit soort events is dat er altijd veel (ongezond) eten is, ook als het niet rond etenstijd plaatsvindt. The Welsh vinden eten een belangrijke manier om tijd met elkaar door te brengen en te 'bonden', doet me een beetje denken aan de Indonesische cultuur.
's Avonds hebben we met het huis gegeten want jaaa het huis zit eindelijk vol met gezellige mensen! Twee uit Frankrijk, twee uit Maleisië, een uit de UK, een uit India en Marleen en ik. Iedereen studeert in Cardiff of er dichtbij. Echt fijn dat we niet meer met z'n tweëen in een groot, stil huis zitten maar dat je tijdens het koken altijd een praatje kan maken.

Zaterdag waren Marleen een beetje moe (oke dan: lui) en hebben we ontbijt gehaald bij een hippie restaurantje in onze straat. French toast met bacon en maple syrup yummm. 's Middags zijn we naar Bridged Jones Baby geweest. Hebben jullie heb al gezien? Ondanks dat Bridget een beetje verrimpeld is, blijft het een geweldige film. Helemaal als je jezelf tijdens de film vol vreet met Reeses peanutbuttercups en caramel shortcake pieces. En het is ideaal dat naar de film gaan hier maar 4 pond (4.60 euro ong) kost.

Zondag heb ik uitgeslapen en ben ik nog even naar de stad geweest.

Ook deze week kon in nog niet beginnen met het project (luie mensen zijn frustrerend!) maar heb ik wel weer andere interessante dingen kunnen doen in de gevangenis. Het leukste was de uitreiking van de Duke of Edinburgh's Award. Dit is een programma waar 'jonge mensen' aan mee kunnen doen om praktijkervaring op te doen en te werken aan hun persoonlijke ontwikkeling. Denk bijvoorbeeld aan vrijwilligerswerk of leren hoe je op expeditie moet gaan. Ik had er nog nooit van gehoord maar dit is blijkbaar een wereldwijd programma dat heel bekend is en goed op je CV staat als je het hebt gehaald. Parc biedt dit programma aan aan gedetineerden en hun kinderen. Ik wist dat er een 'belangrijk persoon' zou komen voor de uitreiking maar had geen idee wie. Hij werd voorgesteld als His Majesty maar ging er vanuit dat ze in de UK wel zo dramatisch waren dat ze alle rijke mensen Royal noemen. Na de uitreiking mocht het bezoek in kleine groepjes met de belangrijke man praten. Onze begeleider zorgde ervoor dat hij bij ons kwam en wij konden vertellen dat we uit Nederland kwamen en wat we hier deden. Hierna hebben we toch maar even aan onze begeleider gevraagd wie deze man nou was ... bleek het dus gewoon Prince Edward! De jongste prins van de British Royal Family! Geboren uit Queen Elizabeth! Oops... kom ik even aan met mn informele praat en mn allstars ...

Ook 's avonds doordeweeks heb ik nog wat leuke dingen gedaan zoals een (hele onprofessionele) dansles bij de student union gevolgd, het meisje dat voor mij bij Parc stage liep geskyped en 2 uur met huisgenoten in de rij gestaan voor een gratis burger die we niet kregen om vervolgens zelf naar de Burger King te gaan ... leuk die activiteiten voor internationale studenten hier.

Vrijdag kreeg ik een pakje van mama met Nederlandse lekkere dingetjes zoals Winterglow thee en pepernoten! Yum. Verder heb ik die dag gewerkt aan een schoolopdracht. 's Avonds heb ik beerpong gespeeld met het huis tot ... Carolien kwam!

Ik heb ontzettend veel geluk dat Carolien mijn vriendinnetje is want ze is nogal een cultuurbarbaar. Dus in plaats van kastelen en bergen stond het weekend in het teken van eten en feesten!

Zaterdag hebben we met Marleen gebruncht bij een restaurantje in de buurt (English breakfast is ook cultuur toch). Eind van de middag hebben we hapjes gemaakt en zijn we met Marc naar een huisfeest van een van onze collega's geweest. Hier waren bijna alle meiden van de PSF desk. Deze chicks zijn super leuk maar echt gestoord. Ze zijn 40 maar zien er uit of ze 20 zijn en zijn niet vies van een make-upje of een drankje. Nog een raar detail: ze kennen hier geen caprese stokjes?! 'What is that? Mozarella?' Hierna zijn we door gegaan naar de stad. Hier zijn we voor de verandering naar een gay bar geweest. Ik vond het misschien nog wel leuker dan een gewone club: niemand kijkt je arrogant aan, iedereen is gewoon lekker zichzelf en je kan heerlijk mensen kijken omdat iedereen zo uitgedost is.

Zondag hebben Car en ik spontaan een oorpiercing laten zetten, want ja wat doen je anders op een zondag?

Op het moment ben ik helaas ziekjes (ik beloof je dat t niets met dit weekend te maken heeft!). Gister ben ik wel naar stage geweest en heb wat leuke dingen kunnen plannen zodat ik meer te doen heb tot die onbetrouwbare/Engelse vrouw reageert. Daarover dus snel meer. En eind volgende week komt mama al! Ahh cant wait!

Liefs uit Cardiff