Lieve iedereen,

Ik ben hier alweer bijna een maand! De tijd vliegt nu al. Ik zal proberen het dit keer wat korter te houden maar moet nog wel veel vertellen want volgens mij ben ik bij vorig weekend gebleven.

Zaterdag (10 september) ging ik er een dagje op uit met Marc. We gingen naar een van de leukste musea in de UK: St Fagans. Dit is een openluchtmuseum wat een soort dorp is dat bestaat uit herbouwde typische huizen uit Wales van de middeleeuwen tot nu. Zo zijn er ingerichte winkels uit 1880, prachtige oude boerderijen en is er een enorm kasteel uit 1580. Het was heerlijk weer en dit weekend was er toevallig ook een food festival met oa de beste gooey brownies die ik ooit heb gehad dus we hebben ons hier prima vermaakt.

Zondag hebben Marc, Marleen en ik in het park gebbqed als lunch. Met een wegwerp bbq van de Poundland ging dit heel ... creatief. Na een half uur waren onze vingers meer geroosterd dan de kip op de bbq maaar het was wel heel gezellig. Verder heb ik die zondag vooral uitgerust zodat ik maandag weer helemaal klaar zou zijn voor stage.

De tweede week stage stond nog steeds is het teken van familiarisation maar mochten we al wel wat meer doen. Dinsdag kregen we een rondleiding over de 'blocks'. Dit zijn de cellen en woonkamers waar de gedetineerden dus echt wonen. Hier werden we oa even opgesloten in een cel, wat niet echt een aanrader is (goh). Ook mochten we security beelden terugkijken van gedetineerden die dingen naar binnen probeerden te smokkelen; nog interessanter dan een netflix crime serie. Woensdag mochten we 's ochtends tijdens het bezoek te play area openen en zelf de kinderen supervisen. Die middag hebben we weer geholpen bij het Language and Play programma. Hierbij jeuken me handen echt om dit zelf te doen want het is veel te leuk om slechts toe te kijken. Donderdag mocht ik voor het eerst zelf telefoontjes beantwoorden bij de Parc Supporting Families desk. Familieleden die liegen over wie ze zijn en met een dik Welsh accent door de telefoon schreeuwen terwijl er naast je nog iemand zit te bellen en achter een bezoek met ong 80 mensen gaande is, piece of cake.

Vrijdag was weer een regeldag omdat er nog steeds geen gas is. Ik snap er ook niets van hoe dat hier werkt. Ik moest naar een of andere rare Alibaba winkel om een kaart op te halen, hier moet je dan geld op zetten en dan in de meter steken. Een soort prepaid gas. Ook moest ik nog even uitzoeken hoe het hier werk met afval want die gekke Engelsen scheiden echt ALLES.
's Avonds was het tijd om onszelf te belonen en gingen Marleen en ik naar Coco Gelato, een dessert restaurant. Het goede nieuws: dit is beter dan de hemel, het slechte nieuws: het zit bij ons in de straat. We hadden een chocolade sundae met 3 soorten chocoladeijs, ferrero rocher, kinder bueno, brownie, fudge saus en slagroom en een peanutbutter sundae met reese's pieces. Ja, hou maar op met kwijlen.

Gister was echt een leuke dag want we zijn naar Breacon national park geweest! We hadden wel een beetje een kut rit hier heen. Vanaf het station dat het dichtste bij het park zit moesten we nog een bus nemen maar deze gaat maar 1 keer in de 2 uur. We hebben dus anderhalf uur moeten wachten in een dorp dat alleen een supermarkt heeft en waar de gemiddelde leeftijd fossiel is, tijdverspilling. Rond 2u kwamen we dan eindelijk in het park aan. Hier hebben we een enorme hike gedaan naar de hoogste peak in het hele park, 886 meter. Anderhalf uur steving doorgelopen de stijle heuvel op en een uur terug. De top was echt een toppunt, niet normaal mooi uitzicht over bergen die wij in Nederland zeker niet kennen. En dat zo dicht bij huis!
's Avonds zijn marleen en ik nog uit geweest en hebben we tot in de late uurtjes gedanst, arme kuitspieren.

Vandaag (zondag) konden we ons niet meer voortbewegen dus dat hebben we ook niet gedaan.

Fotos werken echt even niet mee dus die hebben jullie nog tegoed. Waarschijnlijk hoor ik deze week meer over mijn project op stage dus ik ben benieuwd! Stay tuned.

Liefs uit Cardiff!